Vader en zoon lopen door de winkelstraat van hun dichtstbijzijnde stad. Ze zoeken een mooi pak voor zoontjelief (zullen we er maar even van maken). De lieve (hoop ik dan maar) zoon zoekt nog een mooi pak voor het kerstbal van a.s. vrijdag. Ook hij weet het dat het aan de late kant is. In een restaurantje aan een van de vele pleinen vraagt vader aan zoon: 'Wat wil je precies hebben? En wat hebben de andere uit je klas?' 'Nou, ik wil gewoon een mooi pak. En de meeste kinderen hebben iets gehuurd of gekocht.' 'Oke, dan zullen we zo even daar en daar gaan kijken.' 'Oke, en misschien daar ook?' 'Nee dat is te duur.' Vrek! denkt het schattige (oke, nu lieg ik) zoontje.
Vader en zoon lopen door de winkelstraat van hun dichtstbijzijnde stad. Zoekend naar een etalage die de verkoop van pakken aangeeft. Met regelmaat stappen het leuke (helaas niet) zoontje en de vader een winkel binnen. Kijken bij de colberts, de broeken, schoenen, overhemden e.d. 'Het is me veeltste

Daar ben ik dan mooi klaar mee. Kom straks op het bal iedereen mooi en kom ik zo vaag binnen. Bedankt hoor pa! Mijn moeder reageert vervolgens op mijn vader: 'Je had toch gewoon iets kunnen kopen, of huren?' 'Weet je wel niet hoe duur dat is? Zo is het wel beter hoor.' Mijn moeder is het gelukkig hier niet mee eens. Maar ja, ik loop gewoon een hele vrijdagavond in een pak van 10 euro bij de zeeman. Jammer. Echt teleurstellend. We hebben geld zat om het maar even hard te zeggen, waarom dan altijd op die goedkoopste wijze? Als we nou pak ' m beet de helft verdiende van nu, dan zou ik me er nog in kunnen vinden. Egoi'sme tekent de geldhebber.
Ruzies, oorlogen, geweld, criminaliteit, verdriet allemaal gevolgen van het geld. Dan komt nu ook mijn voorstel ban het geld! Meer eerlijkheid in de wereld. Nou ja, dat zeg ik wel even. Maar ik heb net wel lekker gegeten en zit nu wel in goede kleren in een land met goede gezondheidszorg op een goede school...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten