Scherpe winter

De winters zouden milder moeten worden en de zomers warmer. Maar dat is het laatste jaar totaal niet opgegaan. De zomer van vorig jaar. bijvoorbeeld, was helemaal geen goede zomer maar het voorjaar daarentegen... En deze winter is juist behoorlijk koud en we kunnen al ruim een week rondjes schaatsen.

Al 3.5 jaar fiets ik hetzelfde stukje richting mijn school. Dat gaan enigszins vervelen, zoals je je wel voor kunt stellen. In vrijwel elke weersomstandigheid heb ik gefietst. Van zulke dichte mist dat je je schaduw voor je in de mist zag als een auto achter je reed. Tot de hittegolf. En met harde regen. En enorme rukwinden. Tot een heerlijk lauw lentezonnetje. En hopen sneeuw. Maar wat ik de afgelopen week op de fiets heb gezien was toch wel het mooiste. Alles was bevroren. De takken hebben witte puntige stekels gekregen. En de spinnenwebben zijn gevuld met ijskristallen.

Rijdende op mijn fiets oppassen voor gladheid, kijk ik nog eens goed om me heen. Dit is echt prachtig. De ene kant van de boom is nog bijna bruin en de andere kant is wit en stekelig. De takken zijn stekelig en prachtig maagdelijk wit. De enige andere kleur op dat moment is rood. Het rood van mijn oren, want ja, mutsen zijn nou eenmaal niet cool...

Het is te hopen dat we dit tafereel nog vaker mogen zien. Want, is me verteld, het is 12 jaar geleden dat Nederland er zo uit heeft gezien. En dat kan ik me niet meer herrineren. Geniet ervan, beste mensen. En maak vele foto's. Alvast voor kerst de komende 12 jaar.