De Elisabethkirche

Lang, heel lang geleden wilde ik architect worden. Heerlijk de hele dag gebouwen ontwerpen waren mensen gelukkig in woonden. Langzaam een succesvolle carriére opbouwen. Met als hoogtepunt het ontwerpen van een luxe landhuis voor mezelf en mijn gelukkige gezin. Dat was mijn droomberoep pak 'm beet 5-6 jaar geleden. Helaas ben ik toen erachter gekomen dat er iets meer bij komt kijken dan alleen een mooi huis maken.


Er is ten eerste een lange opleiding voor nodig. Op zich geen groot probleem want leren is niet een probleem. In deze opleiding zul je alleen veel meer doen dan lukraak gebouwtjes tekeken. Nee er kwam iets veel vervelenders bij kijken, wiskunde. Voor een ondergrond met een oppervlakte van zoveel m2 heb je zoveel pilaren nodig met minimaal zoveel draagvlak, enz, enz. En dit maakte het beroep een stuk minder interessant. En ben ik van mijn geloof afgestapt. Vorig jaar heb ik een kans op dit beroep wel heel erg weggegooid om voor een ander profiel te kiezen. Voor architect is een studierichting van natuur & techniek veel handiger dan een richting met maatschappij & economie. Wel teken ik af en toe nog graag een gebouwtje. Of circuits. Maar mijn gebouwen worden alleen mooi als ik echt in een perfecte creatieve bui ben en dat is maar zelden het geval. De motivatie is er dan wel maar niet de creativiteit. Tijdens een kwartiertje googlen naar inspiratie kwam ik een volgende kerk tegen: De Elisabethkirche.

Er is 48 jaar gedaan over de bouw van deze kerk en de bouw begon in het jaar 1235, (oftewel heel lang geleden). Deze gotische kerk staat in Marburg (Duitsland). De kerk is gebouwd om de grafrtombe van Elisabeth van Túringen. Deze vrouw zou sinds haar dood, 17 november 1231, wonderen hebben verricht. Vertel met niet hoe een dode mejuffrouw wonderen kan verrichten, maar misschien kunnen we nog iets van haar leren. Deze vrouw werd zelfs vanwege haar wonderen heilig verklaard. Ze heeft het waarschijnlijk uitgeschreeuwd van blijdschap, ow, pardon, ze was natuurlijk al dood. Maar ja, als ze wonderen kan verrichten waarom kan je dan niet blij zijn? Maar dat doet er even niet toe. Om een lange verhaal nog langer te maken: Er werd een kerk gebouwd ter verering aan haar (dode) daden werd deze mooie kerk gebouwd. Ten eerste vind ik hem ook werkelijk mooi alleen de torenspits verknalt het gehele uiterlijk. Het is niet elegant. Een groenig achtige spits of zwart zou minder baksteenachtig overkomen. He, daar ga ik weer, ik uit vaak kritiek op gebouwen maar als ik er een zou moeten tekenen is het een doosje met een torentje.


Maar het is geen over the top, kerk maar juist sierlijk en elegant, niet te veel opsmuk maar precies perfect. Architect al ben je nu dood je hebt een wonder verricht!