Hoe schrijf je een goed artikel?

Het schrijven van een vlot lopend doch informatief en amuserend stuk is een van de moeilijkste dingen die er zijn. Voor het schrijven van een stuk zijn ontelbare regels. Maar aan welke moet je je houden en aan juist welke niet? Zelf heb ik vaak problemen om een geheel en vlot artikel te schrijven over een bepaald onderwerp. Ik ben niet de beste in het verzinnen van een goed onderbouwd stuk. Mijn kwaliteiten liggen vooral op het kritische vlak. Hierbij kun je denken aan het bekritiseren van een artikel of een betoog of het maken van een eigen mening over een boek.

Mijn eerste problemen beginnen bij het schrijven van een inleiding. De vaste basisregels voor het schrijven van een goed stuk zijn simpel doch complex. Een inleiding kan verschillende functies hebben, deze zijn geheel afhankelijk van je schrijfdoel. Wil je de lezer overtuigen van je mening. Dan is het verstandig te beginnen met een krachtige en aansprekende inleiding. Je overdrijft het probleem binnen ruime grenzen. Je kunt bijvoorbeeld beginnen met het schrijven van een uiterst grappige of confronterende anekdote. Wil je de lezer informeren, dan is het aan te bevelen om met een informatieve inleiding te beginnen. Je kunt een samenvatting geven van de tekst waarmee je wilt beginnen of een interessante ankedote.

Dan heb je nog maar het begin. Je lezer wilt jouw artikel verder lezen. Hij of zij wilt geamuseerd, geïnformeerd of misschien zelfs overtuigd worden. De kern van je verhaal moet zorgvuldig zijn opgebouwd. Begin bij een overtuigend stuk met het noemen van diverse en op waarheid gebaseerde argumenten. Je baseert je artikel slechts op een vlak van de kubus, je baseert al je argumeten op het overtuigen. Hierna moet je de mogelijke tegenargumenten weerleggen met nieuwe argumenten. Zorg dat de lezer wil blijven lezen. Je moet de lezer, overdreven gezegd, overrompelen met je argumenten. Hij of zij moet ertoe gezet worden om actie te ondernemen of zich aan te sluiten bij een beweging (sportclub, politieke partij, goed doel e.d.). Bij een informatief artikel laat je de lezer alle delen van de kubus zien. De lezer moet volledig geïnformeerd worden over het/de onderwerp(en). De lezer krijgt verschillende meningen te zien over het onderwerp door het liefst veel verschillende personen.

Vervolgens komt het stuk dat het artikel kan maken of breken, het slot. Bij een overtuigend slot doe je er goed aan om nog een maal de argumeten te laten passeren en vervolgens te eindigen met een passende uitsmijter. Het is belangrijk dat het geen slappe uitsmijter is, maar een die de lezer nog lang kan herrineren. Bij een informatieve tekst, trek je in het slot de conclusie en evt. aanbevelingen. Laat ook hier nog een maal de belangrijkste informatie passeren. Let erop dat je nooit en te nimmer je eigen mening in een informatieve tekst verwerkt.

Om het geheel mooi af te maken zorg voor een prettige en duidelijk leesbare schrijfstijl, een goed lettertype en ondersteunende afbeeldingen. Bijvoorbeeld bij een overtuigende tekst van Greenpeace een tabel over de toename van het broeikas. Of bij een informatieve tekst een afbeelding van het onderwerp, liefst voorzien van onderschrift.

Schrijf onder je artikel je naam, en als je een bepaalde functie (Ambassadeur of Directeur) hebt dat belangrijk kan zijn voor het artikel, en evt. verdere informatie als e-mailadres en telefoonnummer. Lees je artikel nog een maal door en laat hem controleren door een persoon die je kan wijzen op de verbeterpunten.

Ik zou zeggen aan de slag en maak er iets moois van.

Boeken zijn te duur!

Al langere tijd verbaas ik me zeer over de hoge prijzen die voor boeken worden gevraagd. Neem de nieuwe van Thomas Rosenboom: 'Zoete mond' €22,50 voor de paperback en €28,50 voor de gebonden versie. Achtentwingtig euro vijftig! Wat een smak geld is dat voor een boek. Eerlijk is eerlijk hij heeft er zonder twijfel enorm zijn best opgedaan maar nog steeds is dit een uiterst duur boek. De dure boeken zouden juist in het voordeel moeten zijn van de bibliotheek. Maar omdat deze net wat minder gemak brengen dan een eigen boek koop je hem toch maar.

Eigenlijk zouden wij moeten demonstreren tegen deze de motiverende literaire prijzen. De stap voor, pak 'm beet, een student is toch wel erg groot. Mits je een student Nederlands bent maar anders denk je nog zeker twee of drie keer na voor je een boek koopt. Kijk naar de Dan Brown, 510 bladzijden voor €22,90. Dan Brown is een buitengewoon bekende schrijver maar €22,90 voor een boek kom op zeg. Kan dat nou niet anders? Nee, blijkbaar niet. De uitgevers lopen meestal een vrij groot risico bij het publiceren van een boek. Drukken is duur dus moeten ze goed op letten dat er niet een hele grote overproductie ontstaat. Tevens moet er ook niet een al te groot tekort zijn. En de uitgever moet er eerst nog voor zorgen dat het boek verkocht wordt door peperduur promotiemateriaal. Elke keer als ik een geweldig boek heb gekocht vraag ik me af hoeveel die fantastische auteur er nou zelf van gekregen heeft. Zoals Herman Koch met zijn Diner. Ik ga er van uit, door middel van een simpel rekensommetje, dat hij waarschijnlijk een euro krijgt van de €19,95. Hij heeft 250.000 exemplaren verkocht. Dat is €250.000. Ik neem aan dat hij zeker niet meer krijgt. Want het gaat hier toch om een smak geld. Tevens is het ook mogelijk dat hij slechts 50 eurocent krijgt per boek. dan komt hij op een bedrag van €125.000 uit. Meer in ieder geval niet. Dan komen we weer aan bij de nieuwe Dan Brown: Het verloren symbool. 510 bladzijden voor €22,90. Dat is 2290 cent dit delen door 510 bladzijden dat is 4.49 eurocent per bladzijde. Dus elke bladzijde die je gelezen hebt kost je viereneenhalve eurocent. Thomas Rosenboom doet dat dan toch een stuk beter slechts 4,09 eurocent per bladzijde (22,50 voor de paperback en 550 pagina's). Dan een ander goedverkopend boek de 'Mannentester' van Heleen van Royen (de onbegrijpelijke reden waarom je deze zou kopen houden we buiten beschouwing. Haar uitgever vraagt €19,95 voor 303 bladzijden. Dan kom je uit op 6,58 cent per bladzijden! Een van de koopjes van dit moment is 'Haar naam was Sarah' van Tatiana de Rosnay. Deze ligt voor een tientje in de winkel en telt 335 bladzijden, dat maakt 2,99 cent per bladzijden. De topsalarissen van de topfunctionarissen zijn de laatste tijd zeer onder vuur te komen staan. Wij gaan hun salarissen maar eens vergelijken. Maar niet in de Balkenende-norm maar in de Dan Brown (DB)norm. Oftewel hoeveel boeken van Het verloren symbool kan je kopen van het salaris van dit persoon.

• Balkenende: €158,000. DB-norm: 6899 keer.
• Moberg (Ahold): €3,49 miljoen (2008): 152.401 keer.
• Beatrix: €813,000: 35.502 keer.
• Davis (Uitgeverij Elsevier): €2,5 miljoen (basis): 109.170 keer.
• Van de Veer (Shell): €9,4 miljoen (2008): 410.480 keer.

En wat hebben we hier nou van geleerd? Wil je nou echt veel kunnen lezen van de nieuwste literatuur wordt dan topfunctionaris in het bedrijfsleven. En zelfs dan heb je tijd genoeg. Zo heeft Davis van Uitgeverij Elsevier een driedaagse werkweek. Kan je lekker op elke andere dag van de week een heel boek uitlezen.